Wat een goede card was UFC 217 van onder tot boven. DRIE titelgevechten en kwalitatieve vechters over de hele card heen. Joanna Jedrzejczyk mocht haar titel verdedigen, en dat gold even zo goed voor Cody Garbrandt en Michael Bisping. Zonder uitzondering met spektakel tot gevolg.
TJ Dillashaw heeft weer goud om zijn middel
Cody Garbrandt won een tijdje terug overtuigend van Dominick Cruz en een lange toekomst leek hem beschoren in de bantamweight divisie. Dat is nog steeds zo; echter voorlopig even niet als kampioen.
Want TJ Dillashaw – voormalig eigenaar van de belt in kwestie – vocht een geweldig gevecht. Met zijn superieure voetenwerk wist hij Garbrandt op het verkeerde been te zetten in de eerste ronde. Dat ging echter niet zonder gevaar: net aan het eind van de eerste ronde kreeg Garbrandt TJ naar de grond met een korte rechtse hoek en had hiermee schijnbaar het momentum aan zijn zijde.
Dat was echter van korte duur. Dillashaw kreeg Garbrandt in de tweede ronde naar de grond met een sneaky trap naar het gelaat. Vanaf daar was het bergafwaarts voor Cody in de soms onbesuisde partij: Dillashaw zorgde voor kortsluiting in het brein van Garbrandt met een korte rechtse hoek en follow up punches op de grond.
Garbrandt kon niks meer en wist niet meer waar hij was: KO overwinning voor Dillashaw. Hiermee mag hij eindelijk weer de bantamweight titel op zijn naam zetten.
Joanna Jedrzejczyk is niet onaantastbaar
Hoewel dat wel tijden zo leek. Met een ijzeren greep had de Poolse de absolute controle over de divisie. Tot gisteravond want “Thug Rose” Rose Namajunas liet zien de betere vechter te zien. In een erg kort gevecht werd duidelijk dat Rose over meer power beschikt dan de Poolse en dit liet ze ook merkbaar voelen. Van low kicks in het begin van de partij naar de rechterhoek waarmee Jedrzejczyk naar het canvas gestuurd werd tot aan de ground and pound waarmee de partij bezegeld werd: Namajunas was de meer trefzekere vechtster en liet zien zich niet te laten intimideren door de long-time (voormalig) champ.
Volledig verdiende winst voor Thug Rose.
GSP blijft het onmogelijke doen
GSP is een van de weinige MMA vechters die niet meteen na zijn retirement – bijna vier jaar geleden – weer terugkwam voor money fights of andere onzin. We hoorden zo af en toe iets van Georges St-Pierre en zo nu en dan zwelden de geruchten over een terugkeer aan, maar concreet werd het nooit. Tot dit jaar.
GSP zou bezig zijn met een trainingskamp en in goede doen zijn. Niet alleen dat: het was de bedoeling dat hij een hele gewichtsklasse omhoog zou gaan en Michael Bisping zou uitdagen. Na wat geneuzel heen en weer was het gisteren zo ver.
Wat direct opviel was het feit dat GSP erg veel spiermassa meedroeg en zelfs wat groter en zwaarder leek dan Bisping. Verwonderlijk aangezien Bisping een verleden heeft als lightheavy en dus met recht een grote middleweight is. De vraag daarbij rees direct: wat doet dat met Georges zijn cardio gezien Bisping zijn status als onuitputtelijke vechtmachine?
Het antwoord deed er uiteindelijk niet doe. Afgezien van een cut door een elleboog en enkele rechterhanden van Bisping was GSP heer en meester. Als een herboren vechter leek hij met flitsen weer op een vechter die eigenlijk nooit KO was gegaan tegen Matt Serra al die jaren terug. Onbevangen en met merkbaar meer power in zijn strikes gooide hij er rechterhoeken, side kicks, spin kicks en superman punches uit. Bisping liet zich in zijn achteruit drukken en counterde goed, maar was duidelijk de onderliggende partij.
Hiermee liet GSP zien dat hij én na VIER jaar uit de roulatie weinig last had van ring rust en dat hij strategisch nog steeds over een scherpe geest beschikt. Waar eenieder had verwacht dat hij Bisping met worstelen het leven moeilijk zou maken, werd het een standup partij. GSP kreeg Bisping weliswaar drie keer naar de grond, maar veel kon of wilde hij er niet mee doen behalve laten weten dat de takedown wel degelijk een optie was.
Dat stelde GSP in staat vrij staand te vechten. Dat deed hij met verve, hoewel hij in de tweede ronde zwaar begon te ademen. Bisping had dit door en het momentum leek naar The Count te verschuiven. In de derde ronde was dat echter meteen afgelopen:
“Rush” raakte Bisping met een korte hoek – zoals bij de andere twee titelgevechten – en volgde hem naar de grond. Zware ellebogen volgden maar Bisping bleef bij de les. Toen Georges zijn rug had en voor de choke ging moest Bisping capituleren: dat deed hij echter niet en bewusteloosheid was zijn prijs.
GSP doet dus het ongemogelijk en wint na vier jaar afwezigheid in de MMA sport de middleweight titel! Ongelooflijk.