Daniel Cormier is één van de beste worstelaars die we in de sport van MMA hebben gezien. Tijdens zijn high school worstelcarriere heeft hij maar liefst 3 state championships gewonnen en heeft hij een record opgebouwd van 101 gewonnen partijen en 9 verloren.
Geboortedatum 20 maart 1979
Nationaliteit Amerikaanse
Lengte 180 cm (5'11")
Gewicht 93 kg (205 lbs)
Nickname
Deze lijn trok hij door en in 1995 won hij een bronzen medaille tijdens de wereldkampioenschappen in het Greco-Roman worstelen. Hiernaast speelde hij ook American Football gespeeld als linebacker en kreeg hij de kans om op een beurs voor LSU te gaan spelen. Hij koos echter het pad van het worstelen.
Tijdens college bleef hij winnen maar was het niet alleen louter succes; in Cael Sanderson moest hij zes maal zijn meerdere erkennen. Nu is het niet verwonderlijk dat Sanderson als één van de beste college worstelaars ooit wordt beschouwd.
Cormier bleef worstelen tot 2008, waar hij team captain van het Olympisch worstelteam was. Vier jaar hiervóór stond hij bijna op het Olympisch podium, nadat hij op de Olympische Spelen van dat jaar als vierde eindigde, nadat hij van Khadzimurat Gatsalov verloor in de halve finale. Op nationaal gebied was Cormier van 2003-2008 elk jaar kampioen in de senior Freestyle divisie.
Na deze periode besloot Daniel Cormier het te gaan proberen in MMA. Initieel begon hij in de heavyweight divisie van achtereenvolgens Xtreme MMA en King of the Cage (in beide organisaties won de heavyweight belt) en trainde hij samen met Cain Velasquez bij American Kickboxing Academy.
Na deze initiele “opwarmperiode” kwam hij bij Strikeforce terecht, waar zijn carrière een echte grote vlucht nam. Zijn eerste vijf gevechten won hij, waarvan vier finishes. Een van deze tegenstanders tijdens deze gevechten was UFC veteraan Jeff Monson, waarvan hij op overtuigende wijze won en ook meer van zijn striking skills liet zien.
Rond deze tijd (we schrijven 2011) vond de Strikeforce Heavyweight Grand Prix plaats. Cormier zou meedoen, hoewel hij daar initieel zijn twijfels bij had. Na toch deel te hebben genomen, verraste hij de MMA wereld en liet zien dat hij er toe deed door Antonio Silva op overtuigende wijze te verslaan. In alle facetten van MMA was hij beter en dat mocht ook zijn volgende tegenstander, Josh Barnett, ondervinden.
Van bel tot bel was Cormier de betere en MMA veteraan Barnett had geen schijn van kans. Vóór naar de UFC te verkassen won Cormier nog één gevecht van onze eigen Dion “The Soldier” Staring.
Ook in de UFC bleef Cormier zich bewijzen. Frank Mir en Roy Nelson moesten er beiden (kansloos) aan geloven. Omdat Cormier zijn teammaat, Cain Velasquez, de heavyweight kampioen was, besloot Cormier af te dalen naar de lightheavyweight divisie.
Hier zou hij het initieel opnemen tegen Rashad Evans. Dit ging echter niet door wegens een blessure aan Evans’ zijde. In plaats van Evans werd het Cormiers voormalige worstelcollega Patrick Cummins. Als late replacement maakte ook hij geen schijn van kans tegen Cormier.
De volgende in rij was PRIDE en UFC legende Dan Henderson. Hoewel al een aantal jaartjes ouder, werd er toch een zware pot verwacht voor Comier. Niets bleek minder waar en mede-Olympian Henderson moest in alles zijn meerdere erkennen in Cormier.
Deze performance leverde Cormier een title shot op, en wel tegen één van de beste lightheavyweights in Jon Jones. Cormier verloor dit gevecht vrij overtuigend op decision. Door persoonlijk problemen raakte Jones echter de titel kwijt.
Dit gaf Cormier de gelegenheid om de titel te veroveren tegen Anthony Johnson. Ondanks een vroege knockdown die hij moest verwerken, lukte hem dit uiteindelijk via submission. Cormier heeft zijn titel éénmaal verdedigd met succes, tegen Alexander Gustaffson. Hij zou zijn titel wederom verdedigen tegen Jon Jones tijdens UFC 197, maar dit ging niet door wegens een blessure aan Cormier zijn zijde. De volgende kans kwam tijdens UFC 200, maar Jon Jones liep tegen de lamp tijdens een dopingcontrole. In een verrassende twist nam DanielCormier het tijdens UFC 200 op tegen Anderson Silva in een non-title gevecht. Dit gevecht won hij redelijk overtuigend.
In juli van het jaar 2017 nam hij het alsnog op in een rematch tegen Jon Jones. Deze verloor hij uiteindelijk op KO, maar achteraf bleek dat Jones verboden middelen had gebruikt. Daarmee kreeg Cormier de titel terug en verdedigde deze met succes tegen Volkan Oezdemir.
Krap een jaar later, op 7 juli 2018 schreef DC geschiedenis door de toenmalige heavyweight kampioen, Stipe Miocic, op KO te verslaan.