| Geboortedatum | 1 februari 1987 |
| Nationaliteit | Amerikaanse |
| Lengte | 167 cm (5'6") |
| Gewicht | 61 kg (135 lbs) |
| Nickname | Rowdy |
Ronda Rousey is niet de eerste vrouwelijke MMA vechter, maar zeker wel de meest bekende.
Ze begon haar carriere als Judoka en deed dit meer dan verdienstelijk. In een glansrijke carriere waarin ze meerdere gouden plakken veroverde op nationale en internationale kampioenschappen, mocht ze in 2008 meedoen aan de Olympische Spelen. Hier ging ze onderuit tegen niemand anders dan ‘onze’ Edith Bosch, maar ze sleepte wel een bronzen medaille uit het vuur. Hiermee is de eerste en vooralsnog enige Amerikaanse vrouw die een Olympische medaille heeft behaald in het judo.
Hierna besloot ze om zich te richten op MMA, omdat een desk job niet tot de mogelijkheden behoorde in haar ogen. Haar amateur MMA carriere begon meteen goed. Ze staat nu bekend als armbar specialist en liet dat toen ook al zien. In 2010 debuteerde ze en won haar eerste 3 partijen binnen no time op armbar. Hierna volgde haar professionele carriere rap.
Ze werd getekend door Strikeforce en ging verder met haar armbar overwinningen. Na een aantal overwinningen mocht ze het opnemen tegen Strikeforce bantam champ, Miesha Tate. Dit gevecht won ze vrij eenvoudig op, jawel, armbar. Hierna verdedigde ze haar titel met succes (armbar!) tegen Sarah Kaufman en kwam de UFC om de hoek kijken.
UFC president Dana White had eerder al aangegeven vrouwen MMA interessant te vinden en dat, als er een women’s division zou komen, dat Ronda Rousey de eerste zou zijn die getekend zou gaan worden. In november van 2012 werd dit ook werkelijkheid. Ze werd hiermee, op basis van haar Strikeforce titel, ook meteen de eerste bantamweight champ van het vrouwen MMA in de UFC.
Ze verdedigde haar titel met succes tegen Liz Carmouche, maar niet zo makkelijk als in haar eerste partijen. Hierna zou ze het op gaan nemen tegen Cat Zingano, maar dit is wegens blessureredenen niet doorgegaan. Miesha Tate is vervolgens ingevallen voor Zingano, tegen wie Rousey met succes haar titel verdedigd heeft. Daarna heeft onder andere ook Bethe Correia kansloos het onderspit gedelfd. Na deze overwinning werd bekend dat Miesha Tate het voor de derde keer zal opnemen tegen Ronda. Een duidelijker teken van gebrek aan oppositie en de totale dominantie van Rousey is er niet, althans dat zou je zeggen. Holly Holm had daar tijdens UFC 193 echter andere gedachten over. Na een meesterlijke performance was ze Rousey op alle fronten, zelfs op de grond, de baas waarmee Rousey haar titel en onoverwinnelijke aura verloor. Hiermee kwam haar tijdperk tot een einde, en nadat haar comeback eind 2016 resulteerde in een zware TKO verliespartij tegen Amanda Nunes, hebben we misschien wel het laatste van Rousey in de octagon gezien.
Buiten de octagon staat ze bekend als een uitgesproken iemand met een mening over iedereen. Of dit handig is, is een tweede maar aanwezig is ze zeker. Ze wekt daarnaast de interesse van het publiek en is hiermee, na Gina Carano een aantal jaar geleden, een tijd lang het gezicht van women’s MMA geweest. Vanwege haar verliespartijen is match tegen Cristiane Santos verder weg dan ooit, maar wellicht behoort dit ooit nog tot de mogelijkheden.
Hoe ook verder, Ronda Rousey is een tijd lang het gezicht geweest van de UFC vrouwendivisie.