UFC 193 is in de boeken en we hebben de grootste upset van de laatste jaren meegemaakt. Ronda Rousey is haar titel kwijtgeraakt aan Holly Holm op spectaculaire wijze. Oh ja en er was ook nog een zooi andere gevechten.
Beginnen we met het MMA-nieuws van de dag: Rousey. De hype train en haar overwinningen (laten we dat ook niet vergeten) hadden haar opgeblazen tot een torenhoge favoriet tegen veteraan van de vechtsport, Holly Holm. Rousey zou binnen no time winnen met een armbar en zonder te hebben gezweet naar huis gaan, als je Joe Rogan en zijn kornuiten mocht geloven. Maar het pakte anders uit.
Nu was Rousey natuurlijk altijd meer hype dan inhoud. Dat betekent niet dat ze niet goed is: in tegendeel, ze is fenomenaal in het vrouwen-MMA. Het betekent dat ze dermate was gehyped dat ze met geen mogelijkheid meer aan die hype kon voldoen, uiteindelijk. Dat komt door uitspraken als “Once in a lifetime”, “Watching history unfold” en meer van dat soort gezwets. Het is niet verwonderlijk dat je dan in je eigen legende gaat geloven en dat is Rousey ook gaan doen. Nadat ze de laatste gevechten een niet onverdienstelijke stand-up game heeft laten zien, koos ze ervoor om te blijven staan met Holly Holm, een veteraan van talloze gevechten in het boksen en kickboksen. Dat pakte verkeerd uit.
Van begin tot eind was Holm de baas. Ronda rende als het ware achter Holm aan, die kundig de hoeken afsneed en het betere voetenwerk liet zien. Ondertussen raakte ze Rousey met scherpe jabs en effectieve lowkicks terwijl ze zelf geen schade opliep. Rousey kreeg haar in de clinch nog wel naar de grond maar Holm stond meteen weer op. Later scoorde Holm zelfs een takedown op Rousey, waar ze niets mee deed maar; de toon was gezet. Rousey had nog geen effectieve offensieve acties gemaakt en oogde aan het einde van de eerste ronde zichtbaar vermoeid en gefrustreerd.
Ronde twee was dan ook meer van hetzelfde. Rousey rende als een kip zonder kop achter Holm aan en liet haar handen zakken met haar kin omhoog; iets wat Joe Rogan ook feilloos opmerkte. Die observatie was nog niet gemaakt of Rousey incasseerde een harde stoot die haar deed ronddraaien, waarna Holm er overheen kwam met een loeiharde headkick. Rousey ging out en de follow-up stoten van Holm in het heetst van de strijd waren niet meer nodig.
Je nieuwe kampioene dus! Holly Holm. Ze won niet alleen de titel maar versloeg de kampioene dermate dat deze volledig kansloos was. Iets wat extra wrang was gezien de onsportiviteit van Rousey naar het gevecht toe. De rematch is in elk geval al zo goed als geboekt.
En die andere gevechten dan?
Er vochten natuurlijk ook nog andere mensen. In sneltreinvaart: Stefan Struve verloor een snoozefest van Jared Rosholt waarbij Bob Schrijber en Henri Hooft hun longen rauw schreeuwden om Stefan “godverdomme” in beweging te krijgen. Mijns inziens had Struve deze partij makkelijk kunnen pakken maar he’ll be back. Daarnaast sloeg Mark Hunt Antonio Silva knockout met een rechtse poeier, na een aantal lowkicks over en weer. Silva zijn kin lijkt nu volledig weggesleten te zijn. Uriah Hall (late replacement voor Michael Bisping) verloor verder een best wel spectaculair gevecht van The Ultimate Figher winnaar Robert Whittaker, die zijn hyper-aggressie terecht beloond zag. Tenslotte had Joanna Jedrzejczyk een zware dobber aan Valerie Letourneau, maar won op basis van haar superieure techniek en low kicks alsnog.