| Geboortedatum | 28 september 1976 |
| Nationaliteit | Russische |
| Lengte | 182 cm (6'0") |
| Gewicht | 101 kg (223 lbs) |
| Nickname | The Last Emperor |
Fedor Emelianenko werd lang beschouwd als de beste MMA vechter aller tijden. Dit was vóórdat onder andere Anderson Silva een nog indrukwekkendere reeks neerzette.
Deze reeks begon voor Fedor vooral in PRIDE, waar hij grote successen boekte. Na een aantal gevechten in de Rings organisatie, kwam hij terecht bij deze Japanse organisatie. Hij mocht het eerst proberen tegen Sem Schilt, waar hij van won. Vervolgens werd hij tegenover Heath Herring gezet. In die tijd (we hebben het hier over 2002) werd Heath Herring klaargestoomd als de next big thing. De Texaan werd als extreem getalenteerd gezien en vele MMA fans beschouwden Fedor als een opwarmertje voor Herring.
Hoe anders liep het. In een tijd waarin de sport nog jonger was dan nu, liet Fedor zien wat de toekomst ging brengen. Herring werd op elk gebied overklast en zelfs de commentatoren (waaronder Bas Rutten) keken met verbazing toe hoe Herring kansloos ten onder ging. Wat gebeurde hier allemaal? Meteen hierna mocht hij het opnemen tegen Antonio Rodrigo Nogueira, de toenmalige, haast onverslaanbare geachte kampioen in PRIDE. Ook hij verloor echter op spectaculaire wijze van “The Last Emperor”.
Fedor was hiermee de PRIDE kampioen en zou deze titel nooit meer weggeven. Over de jaren werd hij nog wel eens beschuldigd van het feit dat hij niet tegen de beste competitie aantrad, wanneer hij daar wel de gelegenheid toe had. Zijn winst partijen op Nogueira, Mirko Cro Cop, Mark Coleman en vele andere toenmalige toppers bewijzen echter dat hij keer op keer alle uitdagers versloeg.
Dit deed hij na zijn periode in PRIDE ook nog in Affliction en daarna Strikeforce. Zijn eerste partij in de eerstgenoemde organisatie was tegen voormalig UFC kampioen Tim Sylvia. Deze versloeg hij op submission in een halve minuut. Ongelooflijk als je bedenkt dat Sylvia toen nog hoog aangeslagen werd. Daarna kwam Andrei Arlovski aan bod. Destijds ook een zeer gevaarlijk MMA vechter en velen dichtten hem een kans toe om de eerste te zijn die Fedor kon verslaan. Hier leek het de eerste ronde ook op, maar ook deze uitdaging overkwam Fedor.
Daarna, in Strikeforce, zette helaas het onvermijdelijke verval in. Na jaren een aura van overwinnelijkheid te hebben gehad, maakte hij een cruciale fout tegen Fabricio Werdum en verloor hij op submission. Partijen die volgden tegen Antonio Silva en Dan Henderson werden ook verloren, en geluiden over zijn pensioen werden steeds luider.
Fedor wilde echter met opgeheven hoofd de sport verlaten en ging door. Twee winstpartijen in M-1, waaronder op de legendarische Pedro Rizzo en 1 winstpartij in Dream later hing hij zijn MMA handschoenen op.
Wellicht tijdelijk echter, want in 2015 zwelden de geruchten aan dat hij zou gaan tekenen bij de UFC. Dat feestje ging echter niet door: in september maakte hij bekend dat hij met oud en nieuw zou gaan vechten in Japan. Dit deed hij tegen een overmatchte kickboxer. In 2016 nam hij het op tegen Fabio Maldonado, waar hij in de eerste ronde in ernstige problemen kwam. Hij herstelde zich en won de partij op decision, hoewel dit later wegens vreemd jurygedrag tot een draw werd teruggedraaid. In november 2016 werd bekend dat Fedor voor Bellator ging vechten met als eerste tegenstander Matt Mitrione. Dit gevecht eindigde in de eerste slagenwisseling in een dubbele knockdown; helaas voor Fedor herstelde Mitrione sneller en won hij op TKO. In 2018 deed Fedor mee in het Bellator heavyweight toernooi en won in de eerste ronde binnen 43 seconde op KO van oud-UFC champ Frank Mir.
Hoe dan ook: The Last Emperor zal altijd bekend staan als een van de eerste MMA vechters die onverslaanbaar leek en dat ook lange tijd was. Een legende van de sport.